Jebran Halil Jebran, arap-amerikan ýazyjysy.
Tankytçylar
Uzak ýola düşen bir eşekli garaňky düşenligi üçin kerwensaraýda düşlemeli bolupdyr. Ol adamlara, galyberse-de, garaňkylyga bil baglap, beýlekileriň edişi ýaly, eşegini girelgäniň agzyndaky agaja baglap, kerwensaraýa giripdir.
Ýarygijede, hemmeler uka gidende, ogry gelip, syýahatçynyň eşegine münüp, ol ýerden garasyny saýlapdyr. Ol irden oýananda eşeginiň ýerinde ýokdugyny görüp, çuňňur gussa batypdyr. Bu ýerdäkiler onuň daşyna üýşüp, gürrüňe başlapdyrlar:
– Sen nähili samsyklyga ýol beripsiň, heý-de, eşegi derwezäniň agzynda daňarlarmy?! – diýip, olaryň biri dillenipdir.
– Iň bolmanda, ony kössekläp bir goýmaly ekeniň-dä? – diýip, ýene biri üstüni ýetiripdir.
– Uzak ýola eşekde gitmegiň özi hem barypýatan samsyklyk ahyryn – diýip, üçünji biri gatyrganypdyr.
– Diňe ýalta, ýöräsi gelmeýänler eşek münýärler – diýip, dördünjisi aýdypdyr.
Bu aýdylanlara geň galan syýahatçy hemle bilen şeýle diýen:
– Dostlar, meň eşegim-ä ýitirim etdiler, ýöne siz biri-biriňizden öňürdip, meniň hatalarymy, ýetmezçiliklerimi aýtmaga başladyňyz. Iň geň galdyrýan ýerem, biriňizem eşegimi ogurlana bir sözem aýtmadyňyz!
Pyrlampaç
Pyrlampaç ýele şeýle diýen:
– Ýüregedüşgünç ketjal ýel, bolşuň nähili seň?! Eýsem, ondan-oňa iki ýana elewremän, göni ýüzüme öwsüp bilmeýäňmi?! Sen meniň tebigy durnuklylygymy bozýaň.
Ýel hiç hili jogap bermändir – diňe giňişlikde jak-jaklap gülüpdir.
Gar ýaly ak kagyz
Gar ýaly ak kagyz şeýle diýdi:
– Men päk ýaradylan we ömürbaky päkligime hem galaryn. Men özümi haýsydyr bir gara ýa-da hapa zada dözenimden, goý, oda atylaýyn hem-de aksowult küle döneýin. Maňa diňe bir galtaşmaga däl, hatda golaýyma bir gelip görsünler.
Kagyzyň bu aýdan sözlerini syýa çüýşe eşidip, ýüreginden oňa mys-mys gülüpdir, ýöne oňa golaýlaşmaga welin, gaýraty çatmandyr. Onuň bu gürrüňlerini reňkli galamlar hem eşidipdir, ýöne olar hem onuň golaýyna barmaga ýürek edip bilmändirler.
Şeýlelikde, gar ýaly ak kagyz hemişelik päkize bolup, boşlugyna galyberipdir.
Dört dost
Dört dost üstünde bir bulgur limon şiresi duran stoluň başynda oturan eken.
– Göwnüme bolmasa, men özümiň üçünji gözüm bilen bu içginiň hoşboý ysynyň haýsydyr bir täsin jeňňeliň üstünden uçup barýan guş sürüsi ýaly giňişlige ýaýraýandygyny görýärin – diýip, olaryň biri gopbamsy sözläpdir.
– Men bolsam, özümiň içki gulagym bilen şol hyýaly guşlaryň nagmasyny eşidýärin. Olaryň mukamy ak gülleriň öz gülýaprajygynda balarysyny gizleýşi ýaly kalbymy ýesir edýär – diýip, ikinji biri başyny galdyrypdyr.
– Men bu guşlary öz ellerim bilen sypalaýaryn – diýip, üçünji birisi elini ýokary göterip, gözlerini ýumupdyr:
– Men olaryň ganatlarynyň uklap ýatan perişdäniň nepesi kimin barmaklaryma galtaşýandygyny duýýaryn.
Şol wagt dördünjisi bulgury göterip, şeýle diýýär:
– Wah, dostlarym! Megerem, meniň görşüm, eşidişim, duýşum ýabygorly öýdýän. Bu içginiň hoşboý ysyny almaga, ol guşlaryň şirin nagmasyny diňlemäge, olaryň ganatlaryny nähili kakyşyny duýmaga ýagdaýym ýok. Men diňe bu içginiň özüni saýgarýaryn. Häzir men ony näme üçin içmeli – ol meniň duýgularymy ýitelder, meni siziň saglygyňyzyň belentligine çenli göterer.
Beýleki üçüsi agyzlaryny öweldip, haýranlar galyşyp, gahar-gazap bilen oňa jiňkerilip seredipdirler. Olaryň hälki mylaýym duýgularyndan bolsa, nam-nyşan galmandyr.
Söýgi we ýigrenç
– Men seni söýýän! – diýip, aýaly ärine aýdypdyr. Äri hem şeýle jogap beripdir:
– Diýmek, meniň ýüregimde seniň söýgiňe mynasyp nämedir bir zatlar bar.
– Eýsem, sen meni söýeňokmy? – diýip, aýaly geňirgenipdir. Ýöne adamsy diňe oňa çiňerilip seredipdir, dilinden bir sözem sypdyrmandyr. Şonda aýaly gygyryp başlapdyr:
– Men seni ýigrenýän!
Adamsy bolsa, oňa şeýle jogap beripdir:
– Diýmek, meniň ýüregimde seniň ýigrenmegiňe mynasyp nämedir bir zadyň bardygy äşgär boldy.
Saýa
Iýun aýynyň yssy günleriniň birinde ot güjüm agajynyň kölegesine şeýle diýen:
– Sen näme üçin mydama öňe-yza yrgyldap dursuň, seň derdiňden ýaňa maňa hiç rahatlyk ýog-a!
– Bu men däl, asla men däl – diýip, kölege jedirdäp başlapdyr.
– Asmana seretsene, şu agaç Gün bilen Ýeriň arasyndaky ýele bir gündogara, birem günbatara yraň atýar.
Ot başyny galdyryp, asmana garapdyr. Şonda onuň nazary ilkinji gezek daragta kaklyşypdyr. Ol öz ýanyndan şeýle diýipdir:
– Diýmek, menden hem uly ot bardygy barada oýlanmaly boljak.
Şunlukda, ot sem bolupdyr.
Derýa
Äpet derýanyň suwy akyp geçýän Kadiş jülgesiniň ugrunda iki sany kiçijik çeşme sataşyp, gürleşip başlapdyrlar:
– Dostum, sen haýsy ýoly geçdiň, eýsem seniň geçen ýoluň agyrmy – diýip olaryň birisi sorapdyr.
– Men ýolda kän zatlara sabyr etmeli boldum – diýip, ikinji jogap beripdir. Harazyň çarhy syndy, meniň hanamdan suwumy sowup, ekinleri suwarýan daýhan dünýäsini täzeledi. Men kynlyk bilen gyrmançalaryň we suwotylaryň içinden özüme ýol ýasamaly boldum. Eýsem, sen nähili ýoly geçdiň kärdeş?
– Düýbünden başgaça – diýip, birinji jogap beripdir.
– Men depeleriň ugry bilen, hoşboý ysly gülleriň we ýygra leýlisaçlaryň arasyndan ýüwrüp barýardym: erkek kişiler we zenanlar kümüş bulgurlary bilen meniň suwumy susup aldylar, körpeler bolsa, meniň kenarymyň suwunda oýnap hezil etdiler; haýsy ýerden geçsemde ähli ýerden diňe gülki we şatlykly aýdymlar eşidilýärdi. Haýp, seniň ýoluňda beýle hezillik bolmandyr!
Şol wagt derýa sesini gataldyp, olary çagyrypdyr:
– Geliň bäri, bäri geliň! Biz deňze tarap howlukýarys. Meniň ýanyma geliň, geliň meniň ýanyma! Köp gürrüň gerek däl. Indi biz bile bolarys. Biz deňze tarap howlukýarys. Geliň hany, geliň! Meniň ýanymda siz özüňiziň gussaly we şatlykly syýahatyňyzy unudarsyňyz! Geliň, bäri geliň! Biziň ähli ýollarymyz unudylar, biz kynlyk bilen enemiziň ýüregine – deňze ýeteris!
Köpbilmiş we şahyr
Ýylan torgaýa şeýe diýipdir:
– Sen hemme ýerde uçup ýörseň-de, durmuşyň şiresiniň gaýnap çykýan ümsüm ýeri – Zeminiň jümmüşine göz aýlap bilmeýärsiň.
– Görýän welin, sen juda köp bilýärsiň – diýip, torgaý seslenipdir.
– Men saňa gowusyny aýdaýyn: sen danalaryň danasy. Ýöne haýp, sen uçup bilmeýärsiň!
Ýylan bolsa, hamala diýersiň, hiç zat eşitmedik ýaly bolan bolup, gürrüňini dowam etdiripdir:
– Ýeriň jümmüşi saňa elýeterli däl, ýerasty şalygyň genji-hazynasyna sen baryp bilmeýärsiň. Dek düýnüň özünde men lagylly gowakda dynç aldym. Ol ýer köz ýaly naryň içine meňzeýär, hatda köregsi yşygyň şöhlesi hem ony ýalkym atýan bägüle öwürýär. Beýle täsinligi menden başga görüp bilýän barmyka eýsem?!
– Hiç kim – diýip, torgaý dillenipdir.
– Senden başga hiç kim döwürleriň durnaň gözi ýaly ýadygärligine galtaşyp bilmez, ýöne haýp sen saýrap bilmeýärsiň!
– Men kökleri ýeriň jümmüşine uzaýan daragtlary bilýärin, kimde-kim ol kökleriň mazasyny görse, Astartadan hem gözel bolýar – diýip, ýylan sözüni dowam etdiripdir.
– Senden başga hiç kime Zeminiň syrly özenindäki örtügi ýygnamak başartmady, ýöne haýp, sen uçup bilmeýärsiň! – diýip, torgaý jogap beripdir.
– Kimde-kim daglaryň astyndan ýüwürýän gyrmyzy çeşmä baryp, ondan içip gansa, Hudaýlar ýaly ölmez-ýitmez bolýar – diýip, ýylan dowam etdiripdir.
–Ýöne ony hiç bir guş, hiç bir haýwan agtaryp tapyp bilmeýär!
– Eger-de isleseň, senem ölmez-ýitmez bolup bilerdiň, ýöne haýp sen saýrap bilmeýärsiň!
– Men gadymy halkyň ägirtleriniň guran goragsyz ybadathanalaryny bilýärin – diýip, ýylan sözüni dowam etdiripdir.
– Käwagt Aýyň ýagtysyna ol ýere baryp durýaryn: onuň diwarlaryna döwürleriň, giňişligiň syrlary oýulyp ýazylypdyr, kim olary okap düşünse, dürli-dürli düşünjelerden has ýokardaky zatlara akyl ýetirýär.
– Dogrudanam, sen isleseň, wagt hem giňişlik baradaky ähli bilimleri öz inçe biliňe guşap başararsyň, ýöne haýp, sen uçup bilmeýärsiň-dä!
Şondan soň, ýylan saklanyp bilmändir.
– Paňkelle diýsänim! – diýip, ýigrenç bilen jyzyrdap, öz hinine süýrenip girip gidipdir.
– Haýp, meniň danam, saňa saýramak berilmändir. Haýp, nähili haýp, sen uçup hem bileňok! – diýip, torgaý ganat kakyp barşyna hiňlenipdir.
Dolan Aý
Obanyň üstünde peýda bolan dolan Aýy, ähli itler üýrüp garşy alypdyr.
Olaryň diňe birisi üýrmän, beýlekilere agras we sada sesi bilen ýüzlenip, şeýle diýen:
– Gijäniň ümsümligini bozmaň! Barybir siziň üznüksiz üýrmegiňiz bilen Aý Ýere gonmaz.
Şondan soň itler üýrmesini goýupdyrlar.
Ýöne şol pent beren it bütin gije ümsümlige çagyryp, dynman üýrüp durupdyr.
Gurbagalar
Bir sapar tomus günleriniň birinde erkek gurbaga aýalyna şeýle diýipdir:
– Biz kenar ýakasyndaky ýaşaýan adamlara öz gijeki warkyldymyz bilen päsgel berýändiris öýdüp, alada edýärin.
– Eýsem, olaram öz galmagallary bilen biziň rahatlygymyzy bozanoklarmy näme?! – diýip, aýaly närazylyk bildiripdir.
– Ýöne biz bütin gije aýdym aýdýarys ahyryn.
– Olaram uzak günläp, dynman ýaňraýarlar, gykylyk edýärler!
– Men öz çirkin warkyldym bilen bütin töweregiň ýüregine düşýän bolsam gerek.
– O dagy hiçle, kölüň kenaryna gelýänlere näme diýjek, olaram şu kenara gelenlerinde alawagyrdylary bilen bütin jelegaýy doldurýarlar – diýip, aýaly garşy çykypdyr.
Şonda erkek gurbaga şeýle diýipdir:
– Şonuň üçin goý, bizi beýle adamlara meňzetmesinler, özümizi edepli alyp baraly! Hatda Aýam bizden aýdym, ýyldyzlar bolsa, üznüksiz owaz talap etseler-de, gijelerine dymaly we öz aýdymlarymyzy kalbymyzda saklaly! Indiki gijä çenli, mümkin, ýene-de üç gijeläp dymarys.
– Bolýa, gürleşdik! Seniň pähim-paýhasyň bize näçeräk gymmada düşýändigini göreli! – diýip, aýaly jogap beripdir.
Şol gije gurbagalar sem bolupdyrlar, olar indiki gije hem ses-üýn çykarmandyrlar, bu ýagdaý üçünji gije hem dowam edipdir.
Geň ýeri, üçünji gün diýlende, kölüň kenaryndaky öýde ýaşaýan ýaňra aýallaryň biri ertirlik edinip otyrka, äriniň ýanynda zeýrenipdir:
– Soňky üç gije kirpigimi-kirpigime gatman geçirdim. Mundan öň gurbagalaryň gurruldysyna gowy ýatýardym. Görýän welin, olary bir al kakypdyr. Eýýäm, üçünji gije olar warkyldanoklar. Men indi ukusyzlykdan ýaňa akylymdan azaşyp barýan!
Erkek gurbaga bu gürrüňleri eşidip, aýalyna bakyp gözüni gypyp, şeýle diýipdir:
– Biz dymmakdan ýaňa tas akylymyzdan azaşypdyk, şeýle dälmi?!
– Näsini aýdýaň, waý-eý, bütin gijeläp, sesiňi çykarman oturmakdan erbet zat ýok eken! Indi bize galmagaly bilen öz ruhy boşlugyny doldurýanlaryň göwnüni görjek bolup, warkyldamakdan asla ýüz öwürmeli däldigimiz belli boldy – diýip, aýaly jogap beripdir.
Şol gije olaryň aýdym aýtmagy, üznüksiz owazy üçin Aýyň we ýyldyzlaryň ýöne ýere petreşmändigi belli bolupdyr.
Terjime eden
Ýegenmämmet Taýlyýew. “Zaman-Türkmenistan”.