Salam — duşuşan adamyňyza saglyk we esenlik arzuw etmek diýmekdir. Adamyň adam bilen tanyşmagy, biri-biri bilen ysnyşmagy salamdan başlanýar. Güler ýüz bilen berlen salam we ondan soňky mähirli hal-ahwal soraşmak ruhuňy göterýär, duşuşanlaryň arasynda birek-birege ynam döredýär.
Salamlaşylanynda “Essalawmaleýkim” diýilse, salam berlen kişi “Waleýkimessalam” diýip, jogap berýär.
Ýolda duş gelen ýaşululara salam bermän geçmek halanylmaýar. Şonuň üçin öňüňizden çykan adam sizden uly ýa-da deňeçer bolsa-da, salam berilmelidir. Deň-duşlaryň bilen görşeniňde-de, salyhatlylygy saklap, güler ýüzli salamlaşmaly. Garşyňda duranyň elini silkelemek, aşa gysmak, eliňi göwünli-göwünsiz uzatmak ulumsylygyň alamaty, edepsizlik saýylýar.
Diýmek, salam diňe bir duşulanda, iki adamyň arasynda ýerine ýetirilýän ýönekeý bir endik bolman, eýsem, onuň uly manysy, ynsanlary biri-birine ysnyşdyryjy güýji bar. Çünki salam bermek we almak arkaly adamlar öz garşydaşlaryna “Siz meni syladyňyz, menem sizi hormatlaýaryn. Sizi görenime örän şat!” diýmek isleýärler.
Türkmen däp-dessuryna görä ulagly pyýada, ýöräp barýan oturana, kiçi ula, azlyk köplüge salam berýär.
Köpçülikde oturan märeke bilen ýeke-ýeke elleşip görüşmegiň hem zerurlygy ýokdur. Çünki ol oturanlaryň ünsüni sowup, rahatlygyny bozup biler. Diňe salam berip, boş bir ýere geçip oturmaklyk ýerlikli saýylýar.
Nahar iýip oturanlar bilen hem ýeke-ýeke elleşip görüşmek dogry däldir. Märekede ýaşulular bar bolsa, onda ilki olar bilen görşüp, soňra ondan çepde duranlar bilen elleşmeli.
Görşümiz ýaly, salamlaşmak özboluşly sungat bolup, onuň gadymdan gelýän we sünnälenip, biziň döwrümize ýetirilen özüne mahsus ýörelgeleri, däpleri bar.
Edebiň belgisi salam bereni, ýakynlyk belgisi baryp-geleni.