Ir zamanlarda bir garyp daýhan bar eken. Ol aýaly we çagalary bilen kiçijik bir külbede ýaşaýan eken. Günleriň bir güni ol baý goňşusyndan palta diläp barýar. Goňşusy öwüne-öwüne oňa paltasyny berip goýberýär. Paltany alan daýhan odun ýatyrmak üçin, eşegine münüp tokaýa gidýär. Ol ep-esli odun ýatyrandan soňra birdenkä paltanyň çüwdesi sypýar-da, gapdalyndaky güýçli akyp ýatan bol suwly derýa gaçýar. Ol elinde galan palta sapyna seredip allaniçiksi bolup durşuna, ederini bilmän derýanyň boýuny syryp gidiberýär. Derýa daýhany suw degirmeniniň üstünden eltýär. Daýhan bu ýerde peýwagtyna äwmän işläp ýören ak sakgally, ýüzi nurana harazçy ýaşula paltasyny derýa gaçyrandygyny, onuň suw bilen akyp, degirmene düşen bolmagynyň mümkindigini gürrüň berýär. Harazçy goja degirmeni togtadyp, çarhlaryň arasyna eline sokýar-da altyn çüwdeli bir paltany çykaryp:
– Seniň diýýäniň şu paltamy? – diýip soraýar. Daýhan bolsa:
– Ýok, ýok, bu däl – diýip, jogap berýär. Ýaşuly gaýtadan elini çarha sokup, kümüş çüwdeli paltany çykaryp, ýene-de şol bir sowaly berýär. Daýhan hem ýaňky jogabyny gaýtalaýar. Ýaşuly elini suwa sokup üçünji gezek demir paltany çykaran badyna, odunçy paltany tanap:
– Ine, meniň suwa gaçyran paltam şu – diýip, ýitgisine elini uzadýar. Ýaşuly daýhanyň demir paltasyny berensoň:
– Hany biraz saklan, gardaş! – diýip, soragly ýüzüni daýhana öwrüp, oňa içgin seredýär.
– Inim, bu seniň üçin hakyky synag boldy. Sen paltaňy gözläp, näderejede kanagatly, sabyrly we päk ýürekli ynsandygyňy subut etdiň. Şol sebäpli men saňa «altyn paltany» sowgat berýän. Ol seni hiç haçan hor etmez – diýip, pukara daýhanyň eline altyn paltany hem tutdurup goýberýär. Daýhan paltalaryny we ýyganja ýylgynlaryny eşegine urup, öýüne gelýär. Ol derrew goňşusynyň demir paltasyny «taňryýalkasyny» bilen eltip berýär.
Şol günden başlap, daýhanyň işleri şowuna bolup gidiberýär. Altyn paltanyň berekedi bilen daýhanyň «gum diýip garbany gyzyl bolýar». Onuň mal-mülki artyp, obanyň depseň yranmaz baýlarynyň birine öwrülýär. Ýöne geçmişde gören görgüleriniň hiç birini unutmaýar.
Günleriň bir güni baý goňşusy ondan nädip bu derejä ýetendigini soranda, daýhan başyndan geçiren ahwalatlaryny birin-birin gürrüň berýär. Bu gürrüňlere kellesi gyzan baý daýhan sypatyna girip, paltasyny horjunyna atyp, ýabysyna atlanýar-da odun ýatyrmaga gidýär. Baý paltasyny bilgeşleýin suwa gaçyryp, derýanyň ýakasyny syryp hälki suw degirmençi ýaşulynyň ýanyna gelýär. Degirmençi çarhdan altyn paltany çykaran badyna: «Ine, bu meniň paltam, ine şu…» diýip, hasyr-husur paltany garbap almakçy bolýar. Paýhasly ýaşuly bolsa:
– Ýok, gardaş, hany saklan bakaly, seniň paltaň-a ine şu bolmaly – diýip, onuň öz paltany eline tutdurýar. Eli boş halda öýüne dolanan baýyň çolpusyna ilen zat bolmaýar.
Zähmet çekmek, kanagatly bolmak we dogryňy sözlemek adamy bagta atarýan endikler bolup, açgözlük we ýalan sözlemek adamy peseldýär. Ata-babalarymyzyň aýdyşy ýaly: «Dogry ozar, egri tozar».