2020-nji ýylyň 22-nji oktýabrynda doglan gününiň 150 ýyllygy bellenilen meşhur rus ýazyjysy Iwan Alekseýewiç Bunin (1870-1953) rus edebiýatynyň iň şahyrana we realist awtorlarynyň biridir. Ol ömrüniň soňky otuz ýylyny Parižde ýaşaýar. Emma ol Parižde ýaşan döwründe hem hemişe Watanyny küýsäp gezýär. Şoňa görä-de, Buniniň Fransiýada ýazan eserleriniň aglabasynda ýurduna bolan çyn söýgüsi, teşneligi beýan edilýär. Ýazyjynyň «Daýhanlar» atly bu hekaýasy hem Parižde iki ýyl ýaşansoň 1921-nji ýylda ýazylypdyr. Eserdäki wakalar ýazyjynyň Watanyna bolan hyjuw-yhlasyny bütin durky-düýrmegi bilen ýüze çykarýar. Hekaýanyň liriki bölegini nazara alyp, ony şahyrana eser diýip hem atlandyrsaň bolar. Eserde tokaýda ot ýatyryp ýören daýhanlaryň aýdymynyň täsiri bilen kyssaçyda ýüze çykan duýgy-düşünjeleri aňmak kyn däl. Ugry realizm. Anyk sýužet çyzgysy duýulmaýan bu hekaýada impressionizmiň alamatlaryny hem görmek bolýar.
Awtor uly ýoluň ugry bilen atly barýarka daýhanlaryň gaýyň tokaýlygynda ot ýatyryp ýörüşlerini synlap, Watanynyň ykbaly we onuň tebigat bilen sazlaşykly jebisligi barada oýlanýar. Awtoryň öňki gaýgy-gamsyz, ünjüsiz ýaşan döwürlerine bolan höwesi we duýgulary eseriň içinden eriş-argaç bolup geçýär. Daýhanlar bilen garyndaşlygyny syzan awtoryň duýgulary we pikirleri hekaýanyň özenini düzýär. Olara hoşallyk bildirýän ýazyjy uzaklardan öz Watanyna köňli bilen ýakynlaşýar. Ol dogduk mekanynda geçiren günleriniň indi hiç haçan dolanyp gelmejekdigine ýürekden gynanýar. Awtor okyja iň güýçli duýgularyny ýetirmäge çalyşýar, bu hem onuň esasy maksadydyr. Ol duýgy bolsa, ýazyjynyň Watana bolan söýgüsinden gözbaş alyp gaýdýar.
Iwan Bunin, rus ýazyjysy
DAÝHANLAR
(Hekaýa)
Biz uly ýoluň ugry bilen atly barýardyk, daýhanlar bolsa golaýdaky ýaş gaýyň tokaýlygynda ot ýatyryp ýörüşlerine aýdyma hiňlenýärdiler.
Bu birwagtlar bolupdy, şol sebäpli biziň ýaşan süýji günlerimiz indi hiç haçan dolanyp gelmez.
Olar bede ýatyryp ýörkäler aýdym aýdýardylar, henizem gürlügini we terligini ýitirmedik, henizem güllerden we hoşboý yslardan doly gaýyň tokaýlygy olara ýaňlanyp jogap berýärdi.
Biziň degre-daşymyzy ymgyr giňişlikler gurşap alýardy. Iýun aýynyň ikindi çaglarydy. Üstüni gür otlar basan, tigir yzlary galan egrem-bugram idegsiz köne uly ýol ata-babalarymyzyň birwagtky durmuşynyň yzlaryny yzlap, tükeniksiz giňişlige sary uzap gidýärdi. Meýdanyň alys alaňlarynyň aňyrsyndaky asmanyň göklügini haýalladyp, günbatara tarap aşaklan Gün misli kilise suratlarynda çekilişi ýaly tylla kimin lowurdap, mymyjak owadan bulutlaryň aňysynda gizlendi. Öňde bir süri goýun çalaryp görünýärdi, çolugy bilen giň sonarly öri meýdanda oturan garry çopan gamçysyny işýärdi… Unudylan bu asuda, parahat giňişlikde wagt hergiz asyrlara, ýyllara bölünmedik ýaly görünýärdi. Daýhanlar haýsydyr bir gahrymançylyga mahsus erkinlik we gaýduwsyzlyk bilen meýdanyň ebedi ümsümliginiň, sadalygynyň we tebigylygynyň içi bilen ot ýatyryp baryşlaryna aýdyma hiňlenýärdiler. Gaýyň tokaýlygy olaryň aýdymyny bolşy ýaly alyp göterýärdi.
Olar «uzak» Rýazandandylar. Bede ýatyrylýan döwürde kömek edýän bu kiçiräk topar «biziň Orlow ýerlerimizden» saýlanyp, öňe tarap tutdurdylar. Iş möwsüminde sähralarda gazanç edýän bu daýhanlar, biziňkilere garanyňda, has öndürijilikli zähmet çekýärdiler. Olar alys ýoldakylara mahsus bolşy ýaly ünjüsizdiler, dostluklydylar, maşgala we hojalyk işlerine daňylyp galmakdan uzakda aram tapan bu ynsanlar işiň çalt gidişine begenip, diýseň höweslidiler. Olar däp-dessurlarynda, edim-gylymlarynda, gepleýişlerinde biziňkilerden tapawutlanyp, päkize, owadan eşikleri, ýumşak deriden tikilen ädikleri, oňat dolanan ak dolaklary, arassa balaklary, elwan ýakaly köýnekleri bilen, nähilem bolsa, has gadymy hem-de yşgalaňly görünýärdiler.
Olar bir hepdeläp golaýymyzdaky tokaýda ot ýatyrdylar, men atly barýarkam, olaryň günortandan soň işe gelişlerini synladym. Sap-sagat rus daýhanlary agaç küýzelerindäki çeşme suwundan başyna çekip, teşneligini gandyransoňlar, çokundylar-da, eginlerindäki ak saply, ýalpyldap duran päki ýaly çalgylaryny düşürip, gujurlylyk bilen haýdap ugradylar. Olar nyzama durup, işe girişdiler, hemmesi bir wagtda çalgylaryny ýaýbaň halda ýeňillik bilen herekete getirip, deň hatar bilen erkana öňe gitdiler.
Yzyma gaýdyp gelýärkäm, olaryň agşamlyk edinip oturandyklaryny gördüm. Olar ter çemenlikde oturyşlaryna agaç çemçeleri bilen gülgüne bir zadyň böleklerini sönen oduň közünden çekip çykarýardylar.
Men olara salam berdim.
Olar güler ýüz bilen:
– Gurgunmysyňyz, hoş geldiňiz! – diýip, jogap berdiler.
Açyk meýdanyň jülgä inýän ýerinden günbatara ser salanyňda gök agaçlaryň aňyrsyndan henizem ikindi şapagy gyzaryp görünýärdi. Men olaryň şamlygyna içgin göz aýlamsoň, iýip oturan kömelekleriniň zäherli bolmagyndan heder edip, tisginip gitdim. Ýöne olar diňe ýylgyryp oňaýdylar:
– Zyýany ýok, olar towuk eti ýaly lezzetli, tämiz ahyryn!
Soňra işe girişen daýhanlar «Öt günämi, hoş gal, eý, mähribanym!» diýip, aýdyma hiňlendiler. Olar gaýyň tokaýlygynyň içi bilen öňe süýşüp baryşlaryna tokaýy gür otlardyr güllerden mahrum edip, biygtyýar aýdyma hiňlenýärdiler. Biz ikindi çagynyň bu pursatyny hiç haçan unutmajakdygymyza, akylymyzyň hiç haçan oňa ýetmejekdigine, iň esasysy bolsa, olaryň aýdymynyň şeýle üýtgeşik jadysynyň nämedigine doly aňşyryp bilmejekdigimize göz ýetirip, aýak çekdik-de olary diňledik.
Bu pursatyň gözelligi gaýyň tokaýlygynyň ýaňlanmalarynda we hoş owazlylygyndady. Onuň gözelligi ýönekeýliginde jemlenip, biziň hem-de rýazanly daýhanlaryň synlan manzaryndady. Bu gözellik olar bilen biziň aramyzdaky bilinmeýän ganybir garyndaşlykdady, bizi gurşap alýan bol hasylly meýdandady, iňrik garalan çaglary olaryň we biziň çagalykdan dem alýan meýdanymyzyň howasyndady, günbatar tarapdan gyzaryp görünýän bulutlardady, biliňe çenli boýlaýan hoşboý ysly otlardady, güllerdedi, olaryň ýolup iýip ýören sansyz-sajaksyz ýabany ir-iýmişlerinden doly sergin, ýaş tokaýyndady, bu uly menzildedi, onuň giňişligindedi, syrly alyslygyndady. Gözellik, bu biziň hemmämiziň Watanyň perzentleridigimizdedi, hemmämiziň barlygymyzdady, duýgularymyza anyk düşünmezden hemmämiziň gowulygymyzdady, asudalygymyzdady, yhlaslylygymyzdady, şoňa görä, şeýle duýgular ýaşaýarka oňa düşünjek bolmagyň hem zerurlygy ýokdy. Şeýle-de, daýhanlaryň hiňlenmelerine ýaňlanyp jogap berýän bu gaýyň tokaýlygynyň owazy mysaly diňe Watan ruhunyň aýdym bolup ýaňlanýandygy bu gözellikleri emele getirýärdi.
Onuň gözelligi hoş owazly, juwan, sagat kükrekleriň nepesindedi, joşgunyndady. Gadymyýetiň köňül owazyna mahsus sadalyk, ýeňillik, tebigylyk bilen bir ýürek bolup, aýdyma hiňlenýärdiler. Şeýle gujurly, sap-sagat, ukyp-başarnyklaryndan bihabar bu ynsanlar diýseň göwnaçykdylar, gursaklary hem aýdymdan doludy welin, tutuş tokaýyň özlerine mähirli, mylaýym jogap bermegi üçin kämahal pessaýja hiňlenýärdiler, käte bolsa batyrgaý, güýçli owazlaryň olaryň nepesini doldurýandygy hem duýulýardy.
Daýhanlar sähelçe-de säginmän, giň aýlawly çalgylary bilen töweregindäki otlary ýatyryp baryşlaryna, öňlerindäki meýdany eliň aýasy ýaly etdiler, agaçlaryň daş-töwereklerini hem çalyp, peýwagtyna hiňlenýärdiler, hersi özüçe, ýöne umumy bir zady beýan edýärdiler, ylham bilen bir bitewi, üýtgeşikden nepis bir işi edýärdiler. Tokaýyň alys jümmüşinden ýaňlanýan sözleri, hiňlenmeleri arkaly beýan edýän duýgulary, hakyky gözelligi emele getirip, özüne maýyl edýärdi.
Hawa, olar hem dogduk depesi, hem bagtlary, hem umytlary hem-de bagty saýan ynsany bilen «hoşlaşyp, ondan daşlaşýardylar»:
Öt günämi, hoş gal, eý, mähribanym,
Hoş gal, dogduk depäm – eziz Diýarym!
Olaryň her biri söýgi bilen utgaşýan umyt-arzuwlary bilen birtöwra heňe tutdurýardylar:
Bagyşla, söýenim, eý, ygrarsyzym,
Ýüregiň läbik deý gara boldumy?
Sözlerine dürlüçe basym berip, birdenkä-de hemmesi birdemde goşulyşyp, bakyýete göçmezden ozal, razy bolup, ýakymly duýgulara beslenýän mysaly, hemmeleri bagyşlaýan terzdäki haýsydyr bir adaty däl rehim-şepagaty hem-de ykbalyň öňündäki gaýduwsyzlygy bilen başlaryny atdylar-da, tokaýyň hemme ýerine ýaňlandyryp goýberdiler:
Söýmeseň, eý, zalym, bar, Alla ýaryň!
Gowusuna duşsaň, meni undarsyň!
Tokaýyň hemme ýeri olaryň sazlaşykly sesleriniň dostlukly güýjüne, erkinligine, kükreklerinden çykýan ýiti owazlylygyna duýgudaşlyk bilen seslenip, kesilen ýaly boldy-da ýene-de alyp göterdi:
Gowusuna duşsaň, meni undarsyň,
Erbedine duşsaň, puşman edersiň!
Bu aýdymyň özüne çekijiligi, umytsyz ýaly bolup görünýän tükeniksiz şatlygy nämededi? Bu ynsanyň her niçik-de bolsa öz güýç-kuwwatyna, tutanýerliligine, açylmadyk güldügine ynanmaýanlygyndady, hawa, ynanyp hem bilmejekdigindedi.
«Indi, o ýerlere ýolum düşermikä!» diýip, daýhanlardan saýlanyp galan birisi öz ýanyndan içini gepletdi-de, «Hoş gal, dogduk depäm – eziz Diýarym!» diýip hiňlenmäge durdy. Ol näme-de bolsa öz watanyndan büs-bütin aýralygyň ýokdugyny, kysmat nireden çykarsa-da, barybir üstünde mawy asmanynyň, degre-daşynda erkinlige, giňişlige we täsin baýlyklara eýe bolan ümmülmez dogduk mekanynyň boljakdygyny bilýärdi.
Gyzaran Gün garaňky tokaýyň aňyrsynda gizlendi, guşjagazlaryň hemmesi ýerli-ýerinde ümsüm otyrdy. Iňrik garalyp, gijäniň garaňkylygy töweregi gurşap alanda, ol uludan dem aldy-da töweregine ser saldy. Tokaýyň bu jümmüşi oňa şeýle bir mähremdi, päkizedi hem-de täsin güýçlerden doludy welin, hemme ýerde onuň düşelgesi bardy, kimdir biriniň howandarlygy, mähirli aladasy bardy, «Alada etme, agşamyň haýryndan ertiriň şeri, rahat ýat ynsan balasy!» diýip pyşyrdaýan owazy bardy. Bu ýerde ony ähli janly-jandarlar, guş-gumrular penalady. Bu tokaýda onuň öz hyýalynda göwün ýüwürden zatlarynyň ählisi, uçýan halylar, jadyly telpekler bardy, süýtli derýalardyr aby-haýat çeşmesi akýardy, lowurdap duran lagly-merjenler gizlenýärdi. Ruhy dünýäsi kuwwatly güýje eýe bolan bu ynsan, şuňkar guşy kimin tümlükden atylyp çykyp, ene topraga togap edende, gür tokaý ony howp-hatarlardan penalady.
Men ýene bir zat aýdaýyn, şol aýdyma hiňlenýän döwrümiz biziňem, rýazanly daýhanlaryň hem oňat ýadynda saklan bir zady bardy, şol günlerde biz çäksiz bagtlydyk, indi ol günler örän uzakda, gaýdyp dolanmajak geçmişde galdy. Ol günler az pursatlyk owadan düýş ýaly duşumyzdan geçip gitdi. Men geçen günleriň ýakymyndan teselli gözläp, asmana sary nazar aýladym.
Terjime eden Ýegenmämmet Taýlyýew. “Zaman-Türkmenistan”