Ir dö­wür­ler mö­jek bi­len til­ki dost­la­şyp, bi­le aw edip ge­zer eken. Gün­ler­de bir gün til­ki bir ol­ja ta­pyp, ony mö­je­ge duý­dur­man çä­gä gö­müp giz­leýär. Er­te­si til­ki mö­je­ge han­dan hat alyp gel­jek­di­gi­ni we şol hat­da sü­rü­ler­den go­ýun­dyr taý­ça­nak­la­ry alyp iýi­ber­me­li­di­gi ba­ra­da rug­sat bol­jak­dy­gy­ny aý­dýar.
Til­ki mel­gun ýo­la düş­ýär we ýer­den bir bö­lek hat­ly ka­gyz tap­ýar-da, ony guý­ru­gy­na ýel­mäp, mö­je­giň ýa­ny­na gaýd­ýar. Aç ýa­tan mö­je­giň ýa­nyn­da hä­zir bo­lan til­ki:
− Eý, mö­jek, men han­dan hat alyp gel­dim. In­di is­län sü­riň­den go­ýun ýa-da taý alyp iýip bi­ler­siň − diý­ýär.
Mö­jek mu­ny eşi­den ba­dy­na ka­gy­zy til­ki­den alyp, ony guý­ru­gy­na ýel­me­ýär. Meý­dan­da yl­gap bar­şy­na sü­rü­dä­ki taý­ça­nak­la­ryň bi­ri­ni tut­ýar.
Til­ki mö­je­ge se­re­dip, şeý­le diý­ýär:
− Mö­jek dost, eti bur­nu­myz­dan gel­ýän­çä iýe­ris.
Bi­raz wagt ge­çen­soň, me­kir til­ki bur­nu­nyň her dem­li­gi­ne bir bö­lek et dy­kyp, mö­je­ge gör­kez­ýär. Mö­jek til­kä ga­rap:
− Til­ki dost, ar­ka­ýyn gi­di­ber, ga­lan eti özüm ýal­ma­ryn − di­ýip­dir. Til­ki usul­lyk bi­len jeň­ňel­lik­de giz­len­ýär. Taý­ça­na­gy­ny al­dy­ran at­ba­kar az sa­lym­dan mö­je­giň üs­tün­den bar­ýar we ala­baý­la­ry­ny mö­je­giň üs­tü­ne küş­gür­ýär. Gö­zü­niň ody al­nan mö­jek elem-eb­tat bo­lup ýa­ty­şy­na:
− Dö­nük til­ki, me­niň dost­lu­gy­myň ha­ky şu­my?! – di­ýip, al­da­nan­dy­gy­na dü­şün­ýär.

«Sy­nal­ma­dyk dost – dö­wül­me­dik hoz».