Bil­bi­liň göz­le­gi

(Tym­sal)

Ir za­man­lar­da bir bil­bil ýo­lun­y ýi­ti­rip, çöl-be­ýe­wa­na dü­şüp­dir. Gül-gül­zar­ly­gy küý­se­ýän bil­bi­liň, bu üm­süm­li­ge ýü­re­gi gy­syp, ba­gy-bos­san­ly bak­ja­nyň göz­le­gi­ne çy­kyp­dyr. Bil­bil şol uçup bar­şy­na si­ňe­ge ga­bat ge­lip­dir.
– Şu tö­we­rek­de gül­ler bit­ýär­mi? – di­ýip, bil­bil si­ňek­den so­rap­dyr:
– Ony bi­le­mok we­lin, şun­dan uzak bol­ma­dyk ýer­de zir-zi­bil­dir ha­pa dö­kül­ýän çu­kur­la­r-a nä­çe diý­seň ta­pyl­ýar – di­ýip, si­ňek pert jo­gap be­rip­dir. Si­ňek bil­bi­le ol ýer­dä­ki özü­niň mes­gen tu­tu­nan ha­pa dö­kül­ýän çu­kur­la­ryň äh­li­si­ni sa­nap be­rip­dir.
Ýe­ne-de ýo­lu­ny do­wam et­di­ren bil­bil, ahy­ry ara ga­bat ge­lip­dir.
– Şu tö­we­rek­ler­de ha­pa dö­kül­ýän çu­kur bar­my? – di­ýip, bil­bil ary­dan so­rap­dyr.
– Ha­pa dö­kül­ýän çu­kur?! Ha­pa­çy­lyk diý­se­ne? Ýok, men-ä ga­bat gel­me­dim – di­ýip, ary ge­ňir­ge­nip­dir.
– Ýö­ne şun­dan uzak bol­ma­dyk ýer­de nä­çe diý­seň hoş­boý ys­ly gül­ler kän­dir – diýip, ary oňa haý­sy jül­ge­de ar­hi­de­ýa gü­lü­niň ös­ýän­di­gi­ni, haý­sy meý­dan­da bä­gül­le­riň açyl­ýan­dy­gy­ny sal­gy be­rip­dir.
Bu he­ka­ýa­tyň üs­ti bi­len dur­muş­da dog­ry ýo­ly saý­la­mak, kyn hem bol­sa özü­ňe mah­sus ýo­ly göz­läp tap­mak mas­la­hat be­ril­ýär. «Duzlaga dü­şen duz bo­lar» diý­li­şi ýa­ly, köp­çü­li­gi ta­na­mak, tir­keş­ýän dost­la­ryň hüý-hä­si­ýe­ti­ni bil­mek we en­dik­le­ri­ni saý­gar­mak dur­muş­da dog­ry ýol saý­la­mak­da mö­hüm şert­ler bo­lup dur­ýar.
«Är dog­ry – ýol dog­ry»