To­wuk­la­ra ha­n boljak tilki

Ga­dym eý­ýam­larda, ýyl­la­ryň bir ýy­lyn­da, gün­le­riň bir gü­nün­de: “Haý­wan­la­ry ýyg­na­ma­ly, til­ki to­wuk­la­ra han bel­len­jekdir” di­ýip, jar çe­kil­ýär.
Bu sö­zi eşi­den tilki:
– Me­ni to­wuk­la­ryň ha­ny et­jek­ler­miş – di­ýip, ag­la­ýar eken. Bir gün ag­lan, iki gün ag­lan, üçün­ji gü­ni gök­de uçup bar­ýan bir dur­na mu­nuň se­si­ni eşi­dip, ýa­ny­na ge­lip:
– Nä­me ag­la­ýar­syň, til­ki aga! – di­ýipdir.
Til­ki hem:
– Me­ni to­wuk­la­ra han bel­le­jek­mişler, şo­ňa ag­la­ýa­ryn.
As­man­da er­ka­na uçup ýö­ren dur­na tilkiniň aýdanyny eşi­dip:
– Özi han bol­sa, ez­ýe­tsiz bol­maz, se­ni bi­ze han et­me­se­ler bol­ýar – di­ýip, uçup gi­dip­dir.
Bir­nä­çe gün ge­çen­den soň, bu til­ki­niň üs­tün­den bir şa­ga­lyň ýo­ly dü­şüpdir. Ol:
– Ýe­ri, til­ki dost, nä­me ag­la­ýar­syň – di­ýipdir.
– Me­ni to­wuk­la­ra han et­mek is­le­ýär­ler.
– Eý, ak­mak, sen nä­me ag­la­ýar­syň? Sen my­da­ma to­wuk göz­läp, gi­je­den-gi­je sümsünip, ony ke­te­gin­den ogur­la­jak bo­lup, aza­ra ga­lyp ýör­düň. In­di bol­sa, se­ni ola­ra han ed­ýär­ler. Bag­tyň çü­wüp­dir. Gün­de bir to­wuk iýde ýat.
On­da til­ki şa­ga­la ba­kyp:
– Eý şa­gal­jan, men şol ha­bar ýa­lan­my­ka di­ýip gözýaş dökýärin, indi dü­şün­diň­mi? – diý­ýär.