(Tymsal)
Bir ýola bagban il içinde tanalýan bir ýazyja ýüzlenip, şeýle diýipdir:
– Dostum, seniň hekaýalaryňy okadym. Olar maňa diýseň ýarady. Bilýäňmi näme, men näme hakda pikir etdim?! Isleseň, men saňa täze hekaýalary ýazmaga bir-iki sany pikir bereýin. Olaryň maňa geregi ýok. Sebäbi men ýazyjy däl. Mümkin sen ol pikirler bilen oňat hekaýalary ýazarsyň, kitap çykararsyň, pul gazanarsyň.
Ýazyjy oňa şeýle jogap beripdir:
– Gardaş, men saňa gowusy iýip oturan şu almamy bereýin. Bu almanyň oňat çigitlerem bar. Çigitleriň maňa geregi ýok, sebäbi men bagban däl. Mümkin, sen olary ekersiň, oňat almalary ýetişdirersiň, hasylyny ýygnarsyň hem-de ep-esli gazanç edersiň.
– Diňle, seniň dişlän almaňa mätäçligim ýok. Meniň almalarym özüme ýetik – diýip, bagban gaharlanyp ugrapdyr.
– Onda näme üçin sen meniň öz pikirlerim we ylhamym ýetmeýändir öýdüp pikir edýärsiň?! – diýip, ýazyjy çalaja ýylgyrypdyr.
Akmak özün bildirer, töweregin güldürer.